Opinie

Misschien kan een bedrieger of bedriegster in een ander licht gezien worden, zonder dat je alleen maar blijft kijken door het sleutelgat van wat je is aangedaan.

Soms, hoezeer een huis ook iets is waar je je in wikkelt, denk ik wel eens dat ik me in een ander huis, een huis van vrienden bijvoorbeeld, net zo goed thuis zou kunnen gaan voelen.

Een beetje politicus zwaait graag met modellen en prognoses. Helaas leiden cijfers of wiskundige begrippen, ogenschijnlijk onweerlegbaar, buiten hun context vaak tot spraakverwarring.

Omhels innovatie! Blijf niet steken in sombere diagnoses, staar je niet blind op oppervlakkige maatregelen, geeft Louise O. Fresco de klimaatspijbelaars mee.

Theresa May is uniek, schrijft columnist Louise O. Fresco. Ze is zichzelf, ze laat zich niet in stereotypen vangen. Moedig en zeldzaam in een tijd waarin leiders geforceerd authentiek, aaibaar en populair trachten te zijn.

"Ik weet wel dat het niet de bedoeling is van zulke mail," schrijft Maxim Februari, "maar mijn brein zette zich meteen in beweging."

Het duurt volgens Maxim Februari niet lang meer of de mens is in staat om de eigen genen en die van andere dieren naar lieve lust te mengen.

Decennia na de opkomst van het internet kunnen we voorzichtig onze intellectuele teen in intellectuele debatten steken om afstandelijk na te denken over de richting die ons denken moet nemen.

Misschien zijn wij collectief niet in de positie om naar Syrië afgereisde moeders hun kinderen af te pakken, schrijft Maxim Februari.

Hoeveel kilometer de stappenteller op mijn mobiel ook aangeeft, de sloopkogel van de tijd doet zijn werk. Je bent zo oud als je bent, in mijn geval vierenzestig.

Na lange jaren komt Mark Rutte erachter dat een open samenleving vraagt om een sterke overheid. Dat inzicht had hij als historicus al eerder kunnen opdoen.

Het wit-nationalistisch en rechts-extremistisch geweld – dat in het Westen voor meer slachtoffers zorgt – valt niet meer te negeren, schrijft Clarice Gargard.

Morgen is het Internationale Vrouwendag. Helaas voor de Nederlandse vrouw hangt de vlag er vaak enigszins slapjes bij, schrijft Clarice Gargard.

Columnist Clarice Gargard merkt dat je als vrouw niet te veel van van jezelf moet denken, maar vooral dankbaar blijven voor de kansen die je krijgt.

Bij het Wereld Economisch Forum werd de bestrijding van wereldarmoede besproken. ''Met het oog op de wanstaltige groei van de superrijken pleit ik ervoor dat we binnenkort toch echt het bestek beginnen te slijpen'', schrijft Clarice Gargard.

Weinig roept zo veel woede op als gewone mensen die pretenderen het goede te doen: zo wekken ze de indruk iedereen die niet meedoet te veroordelen.

Ongeduld en vermoeidheid nemen door de Britse besluiteloosheid toe onder leiders. Iedereen voelt aan dat ook de krachten buiten Europa om aandacht vragen.

Pseudo-intellectueel gemopper dat er géén Europees volk is, geen gedeelde openbare ruimte, niet één taal – het is een nodeloze last voor het vitale gesprek over onze gedeelde toekomst.

Dit Haagse succes zet wel onvoorspelbare ontwikkelingen in gang. Voor Air France-KLM zelf, maar ook op het grotere toneel van Europa’s industriepolitiek.

Pas dankzij hard debat kan het Parlement uitgroeien tot zichtbaar strijdtoneel en zo dus – het is misschien contra-intuïtief – méér publiek gezag verwerven, als Europese arena.

Mijn analyse van de verkiezingsuitslag? Een wormpje maakte een groeispurt door en is een van de dwergen geworden. Na de vorige verkiezingen waren er zeven dwergen. Nu zijn er acht.

Rosanne Hertzberger wil woensdag bij de Provinciale Statenverkiezingen kiezen op iemand die zich niet omver laat blazen.

Rosanne Hertzberger heeft steeds vaker last van realiteitszin. Ze houdt haar wapens graag geladen.

Identiteit geeft te vaak autoriteit, ervaring wordt te vaak verward met expertise. Het grote misverstand is bijvoorbeeld dat vrouwen verstand hebben van kinderen krijgen of zwangerschap.