Slavernij

De expositie ‘Slavernij’ in het Rijksmuseum vertelt aan de hand van tien persoonlijke, waargebeurde verhalen de geschiedenis achter objecten uit de Nederlandse slavernijtijd. Zo komt die geschiedenis tot leven.

In de voorstelling ‘Tijd zal ons leren’ worden verhalen verteld over 127 verzetsstrijders ten tijde van de slavernij. Romana Vrede maakte voor NRC alvast een selectie.

In de slavernijgeschiedenis lag het accent op hoe erg het was, zelden op het verzet. De beelden die onze blik bepaalden, zijn daardoor te eenzijdig.

In Indonesië is weinig discussie over het slavernijverleden. Slaafgemaakten leken meestal op de lokale bevolking en vrijgemaakt gingen zij makkelijk op in de maatschappij.

Tijdens slavernij was muziek het vehikel voor verzet. Nog steeds. Vaak waren trommels verboden. Maar de muziek klinkt nu over de hele wereld.

Een diorama laat zien hoe op een van de weinige toegestane feesten slaafgemaakten in het geheim een traditie van Afrikaanse religiositeit wisten te bewaren.

Waar hun voorouders al eeuwen woonden en waar Kapitein Broos streed tegen de Nederlanders, vertellen Ronald Babel en Konrad Acton over de kaaiman met gras op zijn rug en hun plannen voor de toekomst.

Ellen Gallagher deed mee aan de Biënnale van Venetië, had solo’s in Londen en New York, maar is in Nederland nauwelijks bekend: „Hier word ik na twintig jaar nog steeds vooral als ‘on-Nederlands’ beschouwd.”