De verhalen van 2021

In deze pandemie lopen de krantenkoppen voor het eerst parallel aan mijn eigen leven, merkt Floor Rusman. Buiten de geschiedenis staan was al die jaren een voorrecht.

Omdat het klimaat verandert, ga je naar álles anders kijken, stelt NRC-hoofdredacteur René Moerland.

Abdi Nageeye had voor de Olympische Spelen in Japan ‘MEDAL’ in zijn doelenboekje geschreven. In de laatste meters besloot hij zijn vriend Bashir Abdi te helpen. Een gebaar dat niet iedereen begreep.

Donald Pols behaalde met zijn ngo Milieudefensie in mei een baanbrekende juridische overwinning op grootvervuiler Shell. Een keerpunt – ook voor Milieudefensie zelf.

Saskia Egas Reparaz ging weg bij Ahold om HEMA te leiden – een stap die gevoelig lag. Aan haar keukentafel, in de lockdown, bedacht ze een nieuwe strategie voor de HEMA-winkels.

Mateloos populair als feestact Snollebollekes was hij al langer. Dit jaar kon Rob Kemps een andere kant laten zien: hij won De Slimste Mens.

Annemarie Manger moet de grootste vervuiler van Nederland groen maken. Het bestaansrecht van Tata Steel staat op het spel. ‘We hopen dat we het dieptepunt voorbij zijn.’

Marli Huijer kreeg veel kritiek over haar opmerking, begin dit jaar, dat niemand recht heeft op zo lang mogelijk leven. „Welk besluit we ook nemen, we schieten altijd tekort.”

Comedian en acteurJandino Asporaat kreeg dit jaar voor de derde keer de publieksprijs van de Gouden Kalveren – en staakte zijn theatershow omdat hij tegen het coronatoegangsbewijs is.

Wetenschapsredacteur Marcel aan de Brugh onderzocht dit jaar wat er gebeurt wanneer je je serieus verdiept in een boom. Hij koos de oude zomereik vlak voor zijn huis. „Ja, ik voel duidelijk wat voor ’m.”

Tobi Lakmaker publiceerde in februari (onder de voornaam Sofie) de debuutroman 'De geschiedenis van mijn seksualiteit'. ‘Mijn boek gaat over eenzaamheid, denk ik.’

Vmbo-4-leerlingenVoor de zomer deden ze eindexamen, erna verkenden ze hun toekomst. NRC volgde vijf jongeren die in een coronajaar grote beslissingen moesten nemen. „Gewoon dóén. Niemand doet het voor je.”

Het ging Ajax-trainer Erik ten Hag dit jaar sportief voor de wind. Wel kreeg hij te maken met enkele misstappen van spelers. ‘Ik moet toegeven dat dat mij verdriet heeft gedaan.’

Daan Prevoo solliciteerde als burgemeester van Valkenburg omdat zijn roots er liggen. De watersnood in juli, honderd dagen na zijn aantreden, kon hij aan. ‘Ik hou van acute problemen.’

Terwijl van alles dicht moest, bleek er steeds een opening te vinden voor grote topsportevenementen. Caroline Trujillo wacht de eerste topsporter die zegt: ‘‘Ho eens even. Waarom al deze poeha voor ons?’

Een ongekende repressiegolf rolde dit jaar over Rusland. Activist Svetlana Gannoesjkina helpt nog altijd, dag en nacht, vluchtelingen en migranten en mensen die door Poetin in het nauw gedreven zijn.

Caroline van der Plas vertegenwoordigt sinds de verkiezingen in maart de BoerBurgerBeweging (BBB) in de Tweede Kamer. Ze wekt zowel woede en dedain als bewondering. Verslag van haar debuutjaar in Den Haag.

Wéér werden dit jaar meer landen autocratischer dan er landen democratischer werden. De democratie kan wel wat heldenmoed gebruiken, schrijft Michel Kerres.

Kamala Harris ging door drie glazen plafonds tegelijk, maar verpieterde in haar eerste jaar als vicepresident. Het Witte Huis lijkt inmiddels anderen klaar te stomen voor 2024.

Onder Xi Jinping is China onherkenbaar veranderd. Maar zijn kracht is ook zijn zwakte: hij kan bijna niet meer aftreden of sterven.

In zijn tweede jaar als ‘coronaminister’ botste het mensbeeld van Hugo de Jonge hard met de realiteit.

Was het een politiek tumultueus jaar? NRC-redacteur Tom-Jan Meeus blikt terug en concludeert: Haagse politici hielden zich dit jaar vrij exact aan de rolverdeling tussen conservatieven en liberalen.