Van suikerbiet tot…

‘Ons ambachtelijke proces is nog precies hetzelfde als 60 jaar geleden’

 

Broer Bakkerijgrondstoffen in Waddinxveen is producent van spijs, marsepein en banket- en ijspoeders. “We maken geen eindproducten, maar ambachtelijke banketgrondstoffen”, legt Jaap van Beek, directeur van Broer Bakkerijgrondstoffen, uit. “We kennen een lange historie. In 1920 begon Bakker Broer met het maken van de traditionele Nederlandse producten amandelspijs en marsepein. Onze fabriek behoort inmiddels tot de modernste in Europa, maar voor onze amandelspijs en marsepein geldt dat we ze nog steeds op dezelfde manier als vroeger maken. Het ambachtelijke proces is precies hetzelfde als zestig jaar geleden, al wordt het op wat grotere schaal uitgevoerd.

Natuurlijk proces
Het uitgangspunt is de amandel. Samen met suiker vormt het de basis van amandelspijs. Marsepein is ook een mengsel van amandelen en suiker, maar bevat meer suiker en minder amandelen dan amandelspijs. We maken onze producten zo eerlijk mogelijk, we voegen hooguit wat citroen als smaakstof toe. Elke levering amandelen is verschillend, de ene keer wat natter of juist droger dan de voorgaande. Op basis daarvan bepalen we ons precieze recept en voegen we meer of minder vocht of ei toe.” De amandelen die gebruikt worden, komen uit Spanje of Californië. “Een goede planning is heel belangrijk. We moeten leveringen op tijd ontvangen, zodat we ook op tijd aan onze klanten kunnen leveren. Bovendien moet spijs een aantal weken rijpen. In de periode rondom Sinterklaas is de vraag naar spijs en marsepein heel groot. Als die vraag afneemt, verschuift onze aandacht naar ijsproducten”, zegt Van Beek.

‘Deze auto wordt onder andere gedragen door suikerbieten’

 

 

Een minder voor de hand liggende manier om de suikerbiet te verwerken, is gedaan door studenten van de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e). Zij hebben een deel van de suikerbiet gebruikt om een elektrische auto mee te maken. In mei presenteerde het TU/ecomotive-team – bestaande uit twintig studenten van onder meer de opleidingen Automotive, Elektrotechniek en Werktuigbouwkunde – de auto met de naam ‘Lina’. Bijzonder is dat het chassis, de carrosserie en een gedeelte van het interieur zijn gemaakt van natuurlijke materialen. “Lina is de eerste structurele biobased auto”, vertelt Yasmin Amel Gharib, public relations manager van het studententeam. “We ontwikkelen elk jaar met een andere samenstelling van het team een duurzame auto. Afgelopen jaar wilden we niet alleen een auto maken die zuinig rijdt, maar ook op een duurzame manier geproduceerd is.”

Lichter én duurzamer
“Materialen zoals carbon en aluminium kunnen de stalen constructie in auto’s wel vervangen zodat het lichter en efficiënter dan voorheen is, maar het kost vijf tot zes keer meer energie ten opzichte van staal. We zijn daarom gaan kijken of we lichte én duurzame biobased materialen konden toepassen. Daarbij kwamen we uit op biocomposiet en bioplastic. Het bioplastic, PLA, is vervaardigd uit suikerbieten en is in een honingraatstructuur gebruikt als het kernmateriaal van het chassis. De suikerbiet is daarmee medeverantwoordelijk voor het dragen van de auto. Om de suikerbietlaag heen zijn biocomposietplaten, gemaakt van samengeperste vlasvezels, geplaatst.” Lina is heel zuinig dankzij haar lage gewicht van 310 kilo (zonder batterijen) en door elektromotoren met een laag vermogen. De vierdeursauto is gekeurd, heeft een kenteken gekregen en mag dus op de openbare weg rijden. Het is een volledig elektrische auto met een maximale snelheid van 80 kilometer per uur. “Je kunt het aantal batterijen dat je meeneemt dus afstemmen op de afstand die je moet afleggen. Met drie batterijen, van elk tien kilo, kun je een afstand van honderd kilometer afleggen. Met minder batterijen is de auto lichter en dus zuiniger”, aldus Yasmin. Lina doet het zo goed dat het team erover nadenkt  om voort te borduren op de constructie en de volgende auto nog meer biobased te maken.

XTR branded content is de commerciële content op nrc.nl. De inhoud valt buiten de verantwoordelijkheid van de redactie van NRC.