‘Ik ben alweer vier jaar pillenvrij’

“In 2006, toen ik 45 jaar was, kreeg ik de diagnose diabetes type 2, de zogenaamde ouderdomsdiabetes. Ik voelde me genomen door een ziekte waar ik niet op zat te wachten. In het beginstadium krijg je medicijnen om het suikeren cholesterolniveau omlaag te krijgen, plus een bloeddrukverlager, want diabetes en hypertensie gaan vaak samen.
Mensen met de diagnose diabetes krijgen een standaardpakket: pillen, plus het advies van de diëtiste om te gaan bewegen en af te vallen. Maar je wordt daar nauwelijks in gestimuleerd door de medische zorg. Het wordt mensen makkelijker gemaakt een slachtoffer rol aan te nemen, dat wordt beloond door onze gezondheidszorg. Je hoeft alleen maar vier keer per jaar bloed te laten prikken en de medicatie wordt indien nodig aangepast. Het nemen van je eigen verantwoordelijkheid wordt veel moeilijker gemaakt; dan moet je afvallen, gaan sporten, heb je coaching nodig. Een bloedglucosemeter om je bloed te prikken en te onderzoeken wordt bijvoorbeeld pas vergoed als je al insulineafhankelijk bent. Toch heb ik gekozen voor zelfmanagement.”

Atlasgebergte

“In 2009 ben ik in contact gekomen met Bas van de Goor, de oudvolleybalinternational die na zijn carrière de Bas van de Goor Foundation heeft opgericht. Hij kwam er als topsporter achter dat hij diabetes had, type 1. Hij heeft een stichting opgericht die probeert mensen te stimuleren om meer te bewegen en gezonder te leven. Dat is de enige manier om diabetes te voorkomen en er goed mee om te gaan, als je de ziekte al hebt.
Ik volgde een programma van de stichting dat een jaar lang medisch werd begeleid door het Isala Ziekenhuis. We kregen onder meer glucose meters ter beschikking om meer inzicht te krijgen in wat de ziekte met je lijf doet. Dus de regie in eigen handen nemen in plaats van in de slachtofferrol te kruipen. Het project was bedoeld om te kijken wat het effect van een jaar lang trainen en gezond leven was op de bloedsuikerniveaus. We hebben aan het eind van dat jaar met een groep van veertien diabetici het Atlas gebergte beklommen en allemaal de top van ruim 4 kilometer gehaald.”

Welvaartsziekte

“Ik ben 15 kilo afgevallen door gezond te leven en veel te bewegen. Zo is het mij gelukt om van diabetes af te komen. Dat was in 2010, daarna heb ik een terugval gehad, maar nu ben ik alweer vier jaar pillenvrij, ook door nog meer af te vallen. Ik blijf vanwege mijn leeftijd wel in de risicogroep zitten. Maar ik beweeg nu elke dag, dat is mijn beste medicijn. Je hoeft je ook niet elke dag in het zweet te werken, wandelen is ook prima.
Diabetes is eigenlijk een welvaartsziekte, een gedragsprobleem. Dat het medisch wordt behandeld is logisch, maar de gezondheidszorg is er niet op gericht om diabetes te voorkomen. Eén op de drie volwassenen krijgt diabetes type 2, dat heeft in de meeste gevallen te maken met overgewicht en een ongezonde levensstijl. Natuurlijk wordt er veel aan voorlichting over gezond leven gedaan, maar zolang onze supermarkten nog vol staan met meterslange schappen met spullen die niet goed zijn voor je, is de verleiding erg groot om toe te geven aan het ongezonde.”
Tekst: André Nientied

XTR branded content is de commerciële content op nrc.nl. De inhoud valt buiten de verantwoordelijkheid van de redactie van NRC.